Mocht u het willen weten: deze plaats is in 1855 ontstaan uit de samenvoeging van de 'ambachtsheerlijkheden' Hendrik-Ido-Schildmanskinderen-Ambacht en de Oostendam en Sandelingen-Ambacht. Deze rechtsgebiedjes ontstonden na de watersnood van 1322.

Er stonden de nodige files op weg naar het gezellige veld midden in ‘Ambacht’. Pinnen bij de ingang was zo eenvoudig nog niet. Vermoedelijk waren wij de enige betalende toeschouwers bij deze overigens bijzonder goedlachse en vriendelijke dames. Gelukkig bleef er nog precies genoeg tijd en geld over voor een pintje. Dit bracht ons op het gezellige balkonnetje met prima zicht op het veld. Daar konden wij kennis maken met de (trotse) moeder van Derek Tempelman die zijn eerste basisplaats kreeg. Hij speelde centraal op het middenveld en deed het daar voortreffelijk. Hierdoor schoof Tom Kuil een linie naar voren (geen Sebastiaan Quispel deze week) De rest van de opstelling was niet heel anders dan vorige week. Kas Dullemans was gelukkig weer terug waardoor Joost van der Loo weer op rechts in de verdediging stond. In de voorhoede Ruben Soares in plaats van Bas van der Storm, die na zijn rode kaart van vorige week moest brommen.

Helaas was het begin wederom slecht. Alweer stonden wij na 2 minuten achter. Geklungel aan de bal en de pech dat de fout direct afgestraft wordt. Hierna waren wij echt wakker en kwamen onze mannen steeds beter in de wedstrijd. De duelkracht was eerst nog onvoldoende maar allengs ging ook dat beter. De ASWH-ers merkten dat ondanks de voorsprong het niet zo gemakkelijk ging als zij misschien hadden verwacht en hielden zich naast voetballen veel bezig met het proberen te beïnvloeden van de scheidsrechters met protesten en het nodige toneel. Het hoort er vast bij op dit niveau, maar ergerlijk blijft het wel. De scheidsrechter liet zich gelukkig niet van de wijs brengen en liet goed doorspelen, wat zelfs bij één geval de 2-0 van ASWH inleidde.  

Hoe dan ook: het was wel 2-0. De combinaties werden steeds beter en we kregen naar mate de eerste helft vorderde meer grip op het middenveld. Een fraaie combinatie eindigde bij Tom Kuil, die het vizier net niet goed afgesteld had en de bal rakelings over het doel jaagde. Tot het rustsignaal gebeurde er niet al te veel meer en de vraag was natuurlijk in hoeverre de rood-zwarten in de tweede het verloren terrein goed konden maken.

De ongewijzigde elf werden direct na rust wederom geconfronteerd met de efficiëntie van onze tegenstander(s). Een vrije trap van ruim buiten het strafschopgebied werd keurig in de korte hoek gekruld en de marge was al drie. Dan wijzigt de doelstelling natuurlijk al snel in schade beperken in plaats van langszij proberen te komen. Die schade beperken lukte behoorlijk, tegen het einde scoorde ASWH nog eenmaal en dat was het. Het leek op een door een verdediger van V.O.C. van richting veranderde vrije trap. 

Al met al natuurlijk een zeer onbevredigend resultaat. ASWH is vorig jaar gedegradeerd en toont de ambitie om voor de titel mee te spelen. V.O.C. kon de gehele wedstrijd behoorlijk meekomen. In week tijd is in ieder geval meer het besef ontstaan van wat nodig is om in dergelijke wedstrijden mee te doen. Nu nog alert beginnen en zuinig met de geboden kansen omgaan. Zoals in het vorige verslag al gemeld, hadden wij vorige seizoen ook wat tijd nodig om tegen betere tegenstanders uit de verf te komen. De vijfde kolonne houdt zich hieraan vast. Dat moeten de spelers ook doen.

Volgende week thuis tegen SC Feyenoord, aanvang 18.00. Eerst de wedstrijd in de Kuip, Feyenoord – Go Ahead volgen, die is hopelijk om 18.00 uur beslist in het voordeel van de Rotterdammers, waarna onze mannen de amateurs het nakijken gaan geven. Met veel steun van het thuispubliek.

Opstelling: Andu Blokland, Joost van der Loo, Kas Dullemans, Martijn de Vries, Tom Wigmans (Sebastiaan Poggio), Yannick Koevermans, Derek Tempelman, Nito Sequeira, Ruben Soares (Matthijs van der Bos), Tom Kuil, Tim Zeller (Max Appelman)