Wedstrijden op zaterdagavond leven op V.O.C. een stuk meer dan die op zondagmiddag. Er is meer publiek en sfeer en dat is ook de reden waarom dit jaar al (volgend jaar zal het vaste prik worden) een groot deel van de thuiswedstrijden op zaterdag worden afgewerkt. In vorige seizoenen gingen deze wedstrijden bijna altijd gepaard met winst en/of spektakel, maar tegen Hollandia was van beiden geen sprake. De ploeg uit Hoorn ging er na een weinig verheffend duel met drie punten vandoor.
V.O.C. verloor daarmee ook de derde thuiswedstrijd, terwijl de uitwedstrijden (tegen sterke tegenstanders) juist werden gewonnen. De winst van Hollandia was over de gehele wedstrijd verdiend te noemen, want V.O.C. kon te weinig tot gevaarlijke aanvallen en kansen komen. Dat deden de gasten in het eerste half uur van de wedstrijd een stuk beter, want voordat zij de 0-1 binnenkopten was V.O.C. al een paar keer goed weggekomen, met onder meer een bal die van de lijn werd gehaald.
De goal van Hollandia leidde een fase in waarin V.O.C. de overhand kreeg. Het leverde de 1-1 van Wessel Verhaar op, ingekopt na een vrije trap van broer Thomas. Die laatste had even later de 2-1 op zijn schoen, maar de keeper van Hollandia kon de bal met een uiterste krachtsinspanning uit zijn doel houden. Ook andere kansjes die voor rust nog werden gecreëerd gingen er niet in, waardoor de thee werd genuttigd met een 1-1 stand.
De hoop en verwachting was dat V.O.C. in het tweede bedrijf het spel van de minuten voor rust door zou trekken, maar daar kwam weinig van terecht. Niet door onwil, want er werd heus wel strijd geleverd, maar feit was dat er veel te weinig vernuft en creativiteit in de aanvallen was te bespeuren.
Hollandia bleef daardoor eenvoudig op de been, overigens zonder zelf gevaarlijk te worden. Tot minuut 64, toen middenvelder Stezo Knott vrijwel ongehinderd vanaf de middenlijn langs een aantal V.O.C.’ers kon dribbelen en ineens alleen voor keeper Andu Blokland stond. Koeltjes legde hij de bal erin, waardoor Hollandia, op dat moment echt vanuit het niets, ineens de voorsprong te pakken had.
V.O.C. had nog een half uur om de stand weer gelijk te trekken, maar echt dichtbij de 2-2 kwam het nooit. De wedstrijd was helemaal gespeeld toen wederom Stezo Knott Hollandia een kwartier voor tijd uit een counter op een grotere voorsprong zette. Daarmee stond de 1-3 eindstand op het scorebord en moest V.O.C. wederom een tegenstander met 3 punten van de Hazelaarweg laten vertrekken.
Er was ook nog goed nieuws: Martijn de Vries maakte in deze wedstrijd als invaller zijn rentree, na lang blessureleed. Hopelijk blijft hij fit, dan gaat V.O.C. dit seizoen weer veel aan hem hebben.
Volgend weekend mag V.O.C. het weer in een uitwedstrijd proberen, dus laten we hopen dat daar wel de serie wordt doorgetrokken. Purmersteijn is de tegenstander, en die ploeg won dit weekend met 0-1 van het tot dan toe nog ongeslagen HBS. Een sterke ploeg dus en wederom een mooie test. Aftrap is om 14.00 in Purmerend, ‘gewoon’ op zondag.
Opstelling V.O.C.: Andu Blokland, Nico van Mechelen, Erwin Nuytinck (Martijn de Vries), Bryant Varela, Livaï van Leijden (Hidde Bekker), Nito Sequeira, Yannick Koevermans (Ruben Soares), Wessel Verhaar, Felix Verhaar, Thomas Verhaar (Tim Zeller), Bas van der Storm.
Foto's van deze wedstrijd: 20220924 V.O.C. - Hollandia | Flickr
Nieuwe selectiefoto's: 2022/23 V.O.C. selectie | Flickr
