Groundhog Day. Daar leek de beginfase van het bezoek aan RKVV Velsen op. Voor wie het niet weet: dankzij de film met deze naam is Groundhog Day synoniem voor iets dat zich op precies dezelfde manier steeds opnieuw voordoet.
Daar gaat ie: Het gezellige veld in Velsen baadde weer in de zon. Het was lekker druk, zowel rond het veld als op het terras bij het clubhuis. Wij stonden weer binnen no-time achter na een slap begin. Tot zover de overeenkomst met een van de eerdere bezoeken aan Velsen, in september 2019.
V.O.C. begon met grotendeels dezelfde spelers als de bij de vorige wedstrijd. die werd gewonnen van SJC. Alleen Nito moest verstek laten gaan als gevolg van zijn twee gele kaarten de vorige wedstrijd. Martijn de Vries en Bas van der Storm waren weer in het basiselftal ingepast en Erwin Nuytinck schoof een linie naar voren. Verder stond iedereen op zijn gebruikelijke positie.
Het kleine clubje trouwe V.O.C.-aanhangers had zich nog nauwelijks de opstelling van V.O.C. eigen gemaakt of de felle Velsenaren profiteerden van een scheidsrechterlijke dwaling. Er werd door vriend en vijand een op Martijn begane overtreding geconstateerd, behalve door degene die erover gaat: de scheidsrechter. De geboden ruimte werd vervolgens onberispelijk benut door een spijkerharde pegel in de korte (boven)hoek.
Zou het dan echt net zo'n middag gaan worden, als de eerder beschreven wedstrijd in 2019, die eindigde in een 4-0 nederlaag? Daarvoor hebben wij (minstens) de eerste helft van Feyenoords’ kampioenswedstrijd toch niet laten schieten…. Gelukkig dachten onze mannen daar ook zo over, want na het slechte begin kwam V.O.C. beter in de wedstrijd, hoewel het spelen op natuurgras voor velen toch altijd aanpassing vraagt. De ballen moeten zorgvuldig aangespeeld worden en soms is een extra handeling nodig voor een pass of voorzet gegeven kan worden. Hoe dan ook, V.O.C. werd gedurende de eerste helft steeds sterker, echter ontbrak het aan raffinement en was de felheid die de Velsenaren etaleerden er bij de onzen nog niet genoeg.
De tweede helft liet vanaf het begin wel de benodigde intensiteit zien. Dit leverde vrijwel onmiddellijk resultaat op. Bas van der Storm ging op avontuur, passeerde prachtig enkele verdedigers en legde keurig af op Ruben, die voor 1-1 zorgde. Vanaf dat moment was het helemaal alleen nog maar rood-zwart dat de klok sloeg. Een overwinning vandaag zou alle rekensommen voor het ontwijken van de 13e plaats onnodig maken, dus dat was het streven.
De voorsprong kwam er en was ook zeker verdiend op dat moment. Weer was het Bas met prachtig voorbereidend werk en ditmaal was de kundige afronding door Tim. Nog 20 minuten de pot dichthouden en de klus is geklaard. Velsen ging met de moed der wanhoop in de aanval, want zij willen wegblijven van de directe degradatieplekken 15 en 16. Nacompetitie is in Velsen al een tijdje het maximaal nog haalbare.
Lange halen naar voren en daar met veel naar voren gestuurde spelers de duels uitvechten, dat was het strijdplan van de thuisploeg. Vanzelfsprekend gaf dit ook enorme ruimte aan onze aanvallers, maar helaas konden die niet meer profiteren. Toen de 90 minuten er al op zaten en de blessuretijd was ingegaan, kreeg Velsen nog een vrije trap op een gevaarlijke plek. Deze laatste slinger het strafschopgebied in werd in de rebound achter de verbouwereerde V.O.C.’ers in het doel gewerkt.
Toch nog 2 – 2, dat was echt niet nodig. Eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat tweemaal het geluk aan onze zijde was bij ‘situaties’ in ons penaltygebied waar de scheidsrechter ook een strafschop tegen had kunnen geven. Laten we het dus maar op een terechte puntendeling houden.
Volgens de wiskundigen zijn we hiermee wel zo goed als veilig en ook volgend seizoen vierde divisionist. Dus nog niet helemaal, want als op bizarre wijze de volgende dingen allemaal nog zouden gebeuren, moeten we alsnog de nacompetitie in:
1) V.O.C. verliest de laatste twee wedstrijden
2) Dat verliezen gebeurt met enorme cijfers en/of Alphense Boys (doelsaldo nu -25) en De Zouaven (-18) winnen beiden zeer dik hun laatste wedstrijd, waarmee ze op miraculeuze wijze alsnog een beter doelsaldo dan V.O.C. (-8) vergaren.
3) Alphense Boys verliest volgende week van De Zouaven.
Laten we de goden vooral niet verzoeken en net als Arne Slot pas juichen als het officieel binnen is, maar we kunnen er niet omheen dat de kans op directe handhaving nu vrij groot is.
We kunnen natuurlijk het beste gewoon zelf nog wat punten pakken. Dat kan in de laatste wedstrijd van het seizoen bij Heino, of aanstaande zondag al, thuis tegen RKAVV. Die ploeg kan nog kampioen worden en V.O.C. zal zeker uit zijn op revanche voor de verloren uitwedstijd eerder dit seizoen. Dat wordt vast geen saaie wedstrijd.
Het wordt waarschijnlijk wel de laatste competitie-thuiswedstrijd op een zondag (aftrap 14.00 uur). Volgend seizoen spelen we ‘weekendvoetbal’ en dat zal erop neerkomen dat we vrijwel altijd op zaterdag gaan voetballen. Het betekent ook dat we voor de uitwedstrijden nog slechts sporadisch de provincie Zuid-Holland zullen hoeven verlaten.
Doelpunten V.O.C.: Ruben Soares en Tim Zeller
Opstelling: Tijs te Duits, Joost van der Loo, Kas Dullemans , Martijn de Vries, Nico van Mechelen (Sebastiaan Poggio), Erwin Nuytinck (Jeroen Straetemans),Yannick Koevermans, Wouter van der Loo, Ruben Soares, Bas van der Storm, Tim Zeller