Voor V.O.C. is elke wedstrijd in deze fase van de competitie belangrijk, maar een overwinning op een directe concurrent telt nog net even wat meer. Tegen Alphense Boys bijvoorbeeld, een ploeg die voorafgaande aan de wedstrijd op hetzelfde aantal punten stond. Inmiddels hebben ze er drie meer, want door een 2-1 overwinning hielden zij de punten in Alphen. Daarmee kreeg een goed voetballend en hard werkend V.O.C. onvoldoende loon naar werken. Het missen van teveel kansen bleek uiteindelijk funest.
Op deze koude avond in Alphen waren de gastheren alleen in het eerste kwartier de bovenliggende partij, maar bekroonden dat wel met een goal. De 1-0 viel op het moment dat openingsstorm van Alphense Boys, waarin het al twee goede kansen kreeg, juist net iets leek te zijn geluwd. V.O.C. kreeg de bal na een redding van Andu Blokland niet goed weggewerkt uit het doelgebied, waarna via de onderkant van de lat werd binnengeschoten.
Daarna pakten de V.O.C.’ers het goed op en namen het initiatief, wat gepaard ging met prima voetbal en het creëren van meer dan genoeg grote kansen. Hoe langer de wedstrijd duurde met de 1-0 stand op het bord, hoe beter het spel van V.O.C. eigenlijk werd. De uitvallen van Alphense Boys oogden soms weliswaar gevaarlijk, maar echt penibel werd het nooit. Namens V.O.C. kregen meerdere spelers riante mogelijkheden om de score gelijk te trekken en het was eigenlijk een wonder dat dit niet is gelukt. Het zat op deze zaterdagavond in Alphen zeker niet mee voor V.O.C. bij sommige situaties, maar vooral stond het eigen doelpuntenvizier niet op scherp. En dan wordt het winnen van een voetbalwedstrijd erg lastig.
Desondanks hadden niet veel V.O.C.-supporters erop gerekend dat de oude vwijsheid (als je zelf niet scoort) in deze wedstrijd weer bewaarheid zou worden. Toch gebeurde het. V.O.C. kreeg een van zijn vele grote kansen, maar de bal werd op de doellijn door een verdediger van de thuisploeg gekeerd. Alphense Boys zette van daaruit een tegenaanval in, die tot ontzetting van V.O.C. de 2-0 opleverde.
Dat was een mokerslag voor V.O.C., die door het wedstrijdbeeld misschien wel dubbel zo hard aankwam dan als het duidelijk de mindere was geweest. Herstel van deze achterstand leek onmogelijk en met medewerking van Alphense Boys leek de wedstrijd zonder verdere opwinding richting het einde te kabbelen. Tot Joost van der Loo het 5 minuten voor tijd toch nog spannend maakte. Hij veranderde een schot vlak voor de keeper van richting, waardoor met 2-1 op het scorebord de spanning weer helemaal terug was.
De blessuretijd die V.O.C. nog kreeg om de 2-2 te maken, was royaal en leidde tot boegeroep van het Alphense publiek en veel misbaar van de technische staf van Alphense Boys richting de scheidsrechter, maar dat was de leidsman tijdens deze wedstrijd wel gewend geraakt. De man was overigens door de KNVB helemaal vanuit Venlo naar Alphen gestuurd, om een wedstrijd te fluiten tussen twee clubs uit Zuid-Holland. Hoe dan ook: V.O.C. kwam ook in de blessuretijd niet meer langszij en slikte een zeer zure nederlaag. Alphense Boys kon juichen en deed dat logischerwijs ook. Want winnen van een directe concurrent, terwijl je zelf geen geweldige wedstrijd speelt, dat zijn stiekem misschien wel de lekkerste…
V.O.C. had de rollen daarom natuurlijk graag omgedraaid, maar moet zich nu vooral vasthouden aan het goede spel dat werd vertoond. Als over twee weken (volgend weekend vrij) op deze manier wordt gevoetbald dan is de kans dat het nu wel punten oplevert heel groot. De wedstrijd tegen de hooggeklasseerde ploeg uit Raalte is overigens de laatste van dit seizoen die op zaterdagavond wordt gespeeld. Des te meer reden om V.O.C. naar de zeer broodnodige punten te supporten.