Op bezoek bij Hollandia in Hoorn heeft V.O.C. zaterdagavond (mogen we toch hopen) de grootste nederlaag van dit seizoen geleden. Een uiterst efficiënt Hollandia stond bij de rust al met 4-0 voor, waarna V.O.C. in de tweede helft blij mocht zijn dat het vizier van de thuisploeg veel minder scherp stond afgesteld.
Tegen Hollandia werd eerder dit seizoen thuis kansloos verloren, maar op de ranglijst was het verschil tussen beide ploeg voorafgaande aan de wedstrijd zeer klein: bij een overwinning in Hoorn zou V.O.C. op gelijke hoogte kunnen komen. En waarom zou dat niet kunnen, want V.O.C. pakte 13 van de 21 punten dit jaar in uitwedstrijden. Afgelopen week maakte de club bekend dat trainer Wayne Delgado dos Santos ook volgend jaar aan het roer zal staan en zeer tevreden is over zijn aanpak. Dat bericht kwam daags na de knappe 2-4 overwinning bij concurrent De Zouaven. Positiviteit alom dus rond ons eerste elftal, in aanloop naar de wedstrijd tegen Hollandia.
Vanaf het moment dat V.O.C. het in slechte staat verkerende grasveld betrad voor de warming up, totdat de scheidsrechter de wedstrijd afblies, zat echter vrijwel alles tegen voor de Rotterdammers. Dat begon al in de warming up, toen keeper Andu Blokland (die eerste keus Tijs te Duits net als vorige week zou vervangen) geblesseerd afhaakte. In zijn plaats keepte Giovanni Bekelaar. Dit kwam bovenop de flinke lijst aan afwezigen die er sowieso al was: Kas Dullemans, Joost van der Loo, Boris Polderman, Tim Zeller en Thomas Verhaar waren om uiteenlopende redenen ook niet beschikbaar.
Het werd al snel duidelijk dat Hollandia veel beter kon omgaan met het slechte veld dan V.O.C. Niet verwonderlijk ook, aangezien zij noodgedwongen veel vaker met dit bijltje moeten hakken. De thuisploeg speelde de lange bal en werd daaruit meermaals gevaarlijk, terwijl V.O.C. de voetballende oplossing over de grond bleef zoeken. Dat ging overigens in de eerste helft niet eens zo slecht, tot het doel van Hollandia in zicht kwam, waar het veld en eigen slordigheden dan zorgden voor een foutieve eindpass of matige afronding.
Hollandia kwam in de eerste helft tot 5 grote kansen, waarvan er 4 ingingen. Het breekpunt was waarschijnlijk de 1-0, die al na 8 minuten werd gemaakt uit een terecht gegeven strafschop. Daarna kon Hollandia rustig afwachten tot V.O.C. in het mes liep, de bal vervolgens een slinger naar voren geven, om daar te kijken wat de behendige aanvallers ermee uit konden richten. Veel dus, want de wedstrijd was na 1 helft al helemaal gespeeld in het voordeel van Hollandia, terwijl V.O.C. eigenlijk niet eens zo’n slechte partij speelde. Dat maakte de keiharde cijfers bij de rust misschien nog wel extra demotiverend. 4-0 achter na 45 minuten, dat is V.O.C. recent (gelukkig) nooit eerder gebeurd.
Martijn de Vries moest vlak voor de pauze tot overmaat van ramp ook nog geblesseerd afhaken. De tweede helft hinkte V.O.C. logischerwijs op twee gedachten. Enerzijds wilde men natuurlijk niet met écht grote cijfers verliezen, maar aan de andere kant zou het ook zonde zijn om in een al verloren wedstrijd nog tegen kaarten of meer blessures aan te lopen. Het lukte gelukkig om die laatste twee zaken te vermijden. Twee tegendoelpunten kwamen er nog wel, maar dat viel alleszins mee gezien het aantal kansen dat Hollandia daarnaast nog verprutste. Zo efficiënt als de thuisploeg voor de rust was, zo slordig waren zij in het restant.
Een wedstrijd om heel snel te vergeten dus. De achterstand op Hollandia is nu 6 punten en de voorsprong op de te vermijden 13e plek blijft 5 punten. Volgende week zondag om 14.00 moet het dan maar weer eens gebeuren in een thuiswedstrijd. Purmersteijn komt op bezoek, een ploeg die nog vol in de race is voor de titel. Eerder dit seizoen werd het 3-3 in Purmerend, dat belooft dus wat!
Opstelling V.O.C.: Giovanni Bekelaar, Nico van Mechelen (Sebastian Poggio), Martijn de Vries (Bryant Varela), Erwin Nuytinck, Jeroen Straetemans, Nito Sequeira (Hidde Bekker), Yannick Koevermans, Wouter van der Loo, Bas van der Storm (Justus van der Wulp), Wessel Verhaar, Felix Verhaar.