V.O.C. - Be Quick
Zaterdagmiddag was Be Quick de tegenstander. In de uitwedstrijd had wij geen rapporteur ter plaatse, maar de overleveringen leerden ons dat 1-0 nederlaag onnodig was en dat het met een gemiste strafschop vlak voor rust en allemaal anders had kunnen lopen. Dat maakte dat de thuiswedstrijd met optimisme tegemoet werd gezien. Na een 35 minuten en een 0-3 achterstand (en dat had ook 0-5 kunnen zijn) was dat gevoel wel weg. Ongelooflijk geknoei in de geknutselde achterhoede maakte het de zeer behendige Be Quick spits wel erg gemakkelijk. Be Quick vond het wel prima en liet ons een beetje spartelen op hun helft. Wessel mocht zelfs nog koppend zijn 15e goal van het seizoen maken. Daarvoor had Be Quick met een messcherpe counter al 0-4 gemaakt en daarmee ook een een einde aan de hoop op een beter resultaat.
De afwezigheid van teveel stakeholders (blessures van Martijn de Vries, Kas Dullemans en Teun van der Donk en de afwezigheid van Bas van der Storm) komen onze stootkracht niet ten goede. Het brein van de achterhoede naar het middenveld verschuiven was ook de oplossing niet.
Al met al was het zaterdag een zure middag, die gelukkig snel weggespoeld kon worden bij de presentatie van het lustrumboek. Hierin wordt de 125 jarige historie van V.O.C. beschreven en er is jarenlang met veel inzet en passie aan gewerkt. Het vooruitzicht dat alle spelers (en leden) binnenkort het lustrumboek thuisgestuurd krijgen, vormde hopelijk een inspiratie voor de wedstrijd van maandag.
V.O.C. - HBS
Op deze maandag, Tweede Paasdag, werd aangetreden tegen HBS. De uitwedstrijd was er een om snel te vergeten en een goede gelegenheid om de wiskundesom van de voorzitter (beter 1 keer winnen en een keer verliezen dan twee gelijke spelen) te onderschrijven.
V.O.C moest een enorme hoeveelheid basisspelers missen vandaag, zelfs nog meer dan tegen Be Quick. Tijdens de wedstrijd vielen er nog eens 4 uit…. Het zit allemaal bepaald niet mee op dit moment en dat is nog zwak uitgedrukt.
De wedstrijd begon nog best aardig voor V.O.C., dat meer aan de bal was en redelijk goed combineerde. Een onschuldig duel op het middenveld was het begin van mogelijk onheil. Sjors Lankhaar moest als gevolg hiervan met een hoofdwond naar het ziekenhuis. De HBS-er kwam er gelukkig iets beter vanaf. De wedstrijd was tot minuut 35 in evenwicht, met de grootste kans voor V.O.C. (Wessel Verhaar). Na 35 minuten krijgt HBS dan uit het niets, ten onrechte, een vrije trap toegewezen, op de rand van het strafschopgebied. Aanvaller en verdediger deden allebei even veel, of weinig, maar het was zeker geen vrije trap waard. De HBS-nemer had daar logischerwijs geen boodschap aan en plaatste de bal keurig over de muur in het onbewaakte deel van het doel. Enigszins tegen de verhouding in dus de voorsprong voor HBS, maar dat staat aan het eind nooit op het wedstrijdformulier. HBS putte hier wel moed uit en was de rest van de eerste helft wat beter.
V.O.C. speelde ook het begin van de tweede helft wat beter (niet veel), maar de de grote kansen kwamen vooral uit omschakelmomenten. Boris was tweemaal de aanstichter van het gevaar. Eerst stuurde hij Wessel prachtig diep en alleen op de keeper af, maar hij schoot net naast. Vervolgens snoepte Boris de bal behendig af van een HBS-verdediger, gaf een scherpe voorzet waaruit een scrimmage ontstond, waarna Sebas Quispel uiteindelijk met het hoofd scoorde. 1-1!
Hoop, moed, wilskracht allemaal dingen waarover V.O.C. vandaag beschikte en inzette om het punt vast te houden of om er zelfs nog een overwinning uit te slepen. De scheidsrechter bleef ondertussen maar vrije trappen aan HBS geven, na vermeende overtredingen waar de zeer onpartijdige V.O.C.-ers langs de lijn natuurlijk geen kwaad in zagen. Na weer zo’n situatie lag de bal ineens achter doelman Tijs en stonden wij weer achter. De inmiddels met veel invallers gevulde V.O.C.-elf was niet meer in staat echt een vuist te maken en HBS speelde het restant van de wedstrijd geroutineerd uit.
Volgende week zondag om 14.00 uur uit tegen Hoogeveen.
Doelpunt V.O.C.: Sebastiaan Quispel
Opstelling: Tijs te Duits (Mats Mangelmans), Livai van Leijden (Quinten Lacrum), Erwin Nuytinck (Fedor Warmenhoven), Sjors Lankhaar (Bryant Valera), Nico van Mechelen, Boris Polderman, Yannick Koevermans, Wessel Verhaar, Jeroen Straetemans, Sebas Quispel, Xavier Wiersma (Sebas Poggio)
