Op een zonovergoten zondagmiddag in Het Gooi heeft V.O.C. drie uiterst belangrijke punten uit het vuur gesleept. Na een slecht begin van de Rotterdammers kwam thuisploeg SDO op voorsprong, maar daarna waren de bezoekers vrijwel de gehele wedstrijd de veel betere ploeg. Dat had tot veel meer V.O.C.-doelpunten moeten leiden dan de twee die werden gemaakt. De moed zakte de aanwezige Rotterdamse supporters tegen het einde van de wedstrijd bijna in de schoenen, omdat V.O.C. bleef volharden in het om zeep helpen van de enorme kansen. Groot was dan ook de vreugde toen invaller Sebas Quispel tien minuten voor tijd alsnog raak kopte en zo zijn ploeg de meer dan verdiende volle buit bezorgde.
Op bezoek in Bussum moest worden gewonnen, zoveel was vooraf wel duidelijk. Thuisploeg SDO staat met vijf punten stijf laatste, op flinke afstand van ploegen daarboven. Eerder deze week besloot de club daarom hun trainer de laan uit te sturen. ‘We hopen hiermee toch nog een soort schokeffect te creëren en de boel weer op scherp te zetten’, liet de voorzitter van SDO optekenen in het Noordhollands Dagblad. Winst op V.O.C. zou het geloof daarin uiteraard flink versterken.
Het Bussumse publiek liet het in ieder geval zeker niet afweten. Gezellige drukte langs het veld en veel positieve aanmoedigingen voor de thuisploeg. De sfeer komt er al helemaal goed in bij SDO en aanhang, als V.O.C. besluit om slaapwandelend aan de wedstrijd te beginnen. Duels gaan verloren, ballen worden onnodig ingeleverd, terwijl SDO met heel veel energie en vol opportunisme van start gaat. Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat V.O.C. zich dat laat gebeuren, omdat iedereen kon voorvoelen dat de thuisploeg deze aanpak zou hanteren. Een voor de laatste kansen spelende tegenstander mag nooit direct het idee krijgen dat er iets te halen valt. Na drie minuten leidde het slechte begin van V.O.C. tot een vrije trap voor SDO, op de rand van het strafschopgebied. Ogenschijnlijk simpel wordt de bal over de roodzwarte muur getild, om daarachter in de wel heel erg openliggende rechterhelft van het V.O.C.-doel te belanden: 1-0 voor SDO.
V.O.C. dus al vroeg in de achtervolging, maar dat was de laatste weken vaker gebeurd. Tegen RKAVV en Alphense Boys kwam de ploeg eveneens op achterstand, maar werd dit ook weer goedgemaakt. Na een minuut of tien luwt het openingsoffensief van SDO en wordt duidelijk dat dit veel energie van hun spelers heeft gevergd. V.O.C. begint steeds beter te voetballen op het op sommige plekken lastig bespeelbare natuurgrasveld. Dat leidt vrijwel direct ook tot meerdere grote kansen en gevaarlijke aanvallen. Met name Bas van der Storm zorgt aan zijn rechterkant constant voor dreiging en is zijn tegenstander keer op keer veel te snel af.
Aan goede voorzetten ontbreekt het in de eerste helft echter bij Bas en zijn medespelers, wat deels verklaart waarom scoren er dan nog niet van komt. Het andere deel van de verklaring: het vizier staat simpelweg niet op scherp bij meerdere 100% kansen die V.O.C. krijgt. Eén aanval levert er zelfs drie achter elkaar op, maar met kunst en vliegwerk houdt SDO de nul dan nog op het scorebord. Zo breekt de rust aan met een 1-0 achterstand voor V.O.C., en dan smaakt het pauzebiertje in de zon net iets minder goed…. (al ging hij er toch wel heel erg lekker in)
Enigszins verrassend komt SDO na rust op dezelfde manier uit de kleedkamer als in het begin van de wedstrijd. V.O.C. wordt vijf minuten lang fel opgejaagd en teruggedrongen, wat bijna leidt tot de 2-0. Een kiezelharde kopbal van dichtbij treft gelukkig slechts de lat, waarna het offensief van de thuisploeg weer voorbij is.
V.O.C. pakt daarna het initiatief weer terug en geeft dat de rest van de wedstrijd niet meer uit handen. Vlotte aanvallen en grote kansen rijgen zich wederom aaneen, maar aanvankelijk blijft V.O.C. verzuimen dat in goals om te zetten. Na precies een uur vliegt er tot opluchting van de Rotterdamse aanhang dan toch eindelijk eentje in. Wouter van der Loo kopt een voortreffelijke voorzet van Teun van der Donk tegendraads richting verre hoek, waar de bal achter een kansloze keeper ploft. 1-1 dus, en nog ruim de tijd voor meer!
En meer komt er, al valt de bevrijdende 1-2 veel later dan nodig. Even voor die beslissende goal krijgt V.O.C. nog bijna het onverdiende deksel op de neus bij een spaarzame goed uitgevoerde counter van SDO, maar in het kwartier daarvoor had het allang zelf op voorsprong moeten komen. Waar het meerdere V.O.C.’ers niet lukt om de trekker over te halen, wordt invaller Sebas Quispel uiteindelijk het goudhaantje van trainer Mark Weel.
Even daarvoor is Sebas in het veld gekomen om de wedstrijd open te breken, een volkomen logische zet van de technische staf. Dat het topscorer Wessel Verhaar is die zijn plek moet afstaan, wordt minder begrepen door de V.O.C.-aanhang. Wessel miste vandaag weliswaar een hoop kansen, maar was wel een belangrijke en goed functionerende spil in de vele prima aanvallen van zijn ploeg. Het is uiteindelijk echter heel simpel: een winnende trainer heeft altijd gelijk. Invaller Sebas kopt in minuut 82 bij de eerste paal overtuigend de 1-2 binnen, opnieuw uit een voorzet van Teun. Ook een invaller. Grote vreugde en toch ook wel opluchting bij heel V.O.C.
De voorsprong komt daarna niet meer echt in gevaar, omdat V.O.C. achterin vrijwel niets weggeeft. Complimenten voor alle verdedigers zijn op zijn plaats, maar linksback Jeroen Straetemans lichten we er deze week graag even uit. Na een aantal seizoen voornamelijk in het tweede te hebben gespeeld, heeft Jeroen zich de afgelopen wedstrijden vrij geruisloos weer in het eerste genesteld, mede door blessureleed van Kas Dullemans en Martijn de Vries. Hij doet het voortreffelijk en speelde vandaag de gehele wedstrijd.
V.O.C. kan dus drie heel belangrijke punten bijschrijven. Te prijzen valt het sportieve spel en de grote inzet van tegenstander SDO. De ogenschijnlijk uitzichtloze eigen positie op de ranglijst en het gegeven dat V.O.C. voetballend en ook conditioneel vandaag duidelijk sterker was, zorgde er nooit voor dat de thuisploeg verviel in gemeen of onsympathiek spel. De SDO-spelers gingen tot het gaatje om er een goed resultaat uit te slepen. Ook de uitstekende leiding van scheidsrechter Pascal Smeenk droeg bij aan een boeiend voetbalgevecht vandaag in Bussum.
Het was overigens pas de eerste uitzege van V.O.C. dit seizoen. Door de winst wordt enige afstand genomen van de plekken 13 en 14, die aan het einde van de rit betekenen dat er nacompetitie moet worden gespeeld voor behoud in de hoofdklasse. Met de komende wedstrijden in het vooruitzicht is het niet verkeerd om dat kleine beetje lucht te hebben, want die beloven loodzwaar te worden: de volgende vijf wedstrijden, treft V.O.C. de volledige top vier van de ranglijst. Tussen de ontmoetingen met de topploegen door, gaat V.O.C. op bezoek bij het lastig bespeelbare Emmen, dat nu op plek 14 staat.
Volgende week eerst een thuiswedstrijd tegen SJC. De ploeg met de minste verliespunten tegen een V.O.C. dat ijzersterk opereert in eigen huis. Dat belooft een uitermate interessante ontmoeting te worden, die veel publiek verdient. We zien u dus graag langs de lijn!
Opstelling V.O.C.: Tijs te Duits, Nico van Mechelen (Kas Dullemans), Bryant Varela, Erwin Nuytinck, Jeroen Straetemans, Boris Polderman (Fedor Warmenhoven), Nito Sequeira (Teun van der Donk), Yannick Koevermans, Wouter van der Loo, Wessel Verhaar (Sebas Quispel), Bas van der Storm (Xavier Wiersma).
