Maar, hoewel we het niet vol vreugde doen, gaan we eerst nog even terug naar hoe het vorige seizoen diep in juni pas eindigde. Het zal even hebben geduurd voor de spelers die er vorig jaar al waren over de teleurstelling heen waren die de onfortuinlijke degradatie met zich meebracht. In een ijzersterke Vierde Divisie vol gerenommeerde amateurclubs, was het bereiken van de nacompetitie om lijfsbehoud eigenlijk al een prestatie waar velen voorafgaande aan dat seizoen voor getekend hadden. Maar V.O.C. wist vaak te verrassen en het leek lange tijd zeker niet onmogelijk om zelfs direct te handhaven. Doordat in de beslissende fase teveel wedstrijden tegen concurrenten verloren gingen, moest V.O.C. het vege lijf zien te redden via de nacompetitie. 

Het Roda JC-gevoel

Dat verliep bijna 3 wedstrijden lang voortreffelijk. De Ster en Valken’68 werden met bij vlagen goed voetbal en veel doelpunten uitgeschakeld. Mooi om te zien was ook dat honderden V.O.C.’ers mee waren gereisd naar de wedstrijd in Valkenburg om het 1e te steunen. Ook de finale werd door veel V.O.C.'ers bezocht. De wedstrijd op het terrein van ASWH verliep aanvankelijk goed. Eigenlijk moest het met een 2-0 voorsprong diep in de tweede helft al gespeeld zijn, maar WNC kon uit geslagen positie toch nog op 2-2 komen. Toen vervolgens V.O.C. vlak voor tijd op een 3-2 voorsprong kwam had de buit binnen moeten zijn, maar wat daarna gebeurde is zelfs nu nog moeilijk voor te stellen. De 3-3 viel in de dying seconds en uiteindelijk moesten strafschoppen het beslissen. Dat liep slecht af: WNC won en V.O.C. moest, terwijl het een paar seconden verwijderd was van handhaving en zich al met dat prettige idee had vereenzelvigd, nu ineens op een doordeweekse avond naar Emmeloord om daar de halve finale van de herkansingsronde te spelen tegen tegen Flevo Boys.

Het gevoel bij V.O.C. was na die bizarre nederlaag vergelijkbaar met dat van Roda JC, waar fans en spelers door een te enthousiaste speaker enkele momenten met zijn allen dachten te zijn gepromoveerd. Dat bleek niet zo en de wedstrijd die daarna nog bij FC Groningen gespeeld moest worden om het dan alsnog te doen, begon door de gigantische mentale tik eigenlijk gevoelsmatig al met een achterstand. Dat bleek in het geval van Roda ook wel uit de kansloze wedstrijd en uitslag. Het eveneens mentaal geknakte V.O.C. was uiteindelijk nog best dichtbij een goed resultaat, maar een wereldgoal vlak voor tijd betekende de 3-2 voor Flevo Boys en daarmee de knock-out voor V.O.C. Na vijf seizoenen hoofdklasse/vierde divisie, werd helaas afgedaald naar de 1e klasse. Het gevoel dat overheerste: dit was niet nodig geweest. 

Op bezoek bij de buren 

Een troostende gedachte was en is dat de 1e klasse een stuk aansprekender tegenstanders kent dan de vorige keer dat V.O.C. op dat niveau uitkwam. In het kampioensjaar 2019 werd amper tegen clubs uit de regio gespeeld, omdat die er toen nog amper waren in de zondag 1e klasse. Sinds de invoering van weekendvoetbal is dat gelukkig veranderd. V.O.C. gaat het komend seizoen opnemen tegen mooie en sterke clubs, waarvan sommigen op de fiets kunnen worden bezocht. BVCB bijvoorbeeld, je zou het bijna buren kunnen noemen. De hoop is natuurlijk dat het mogelijk is om snel weer de stap omhoog te zetten, naar de 4de Divisie. Iets zinnigs zeggen over de kans daarop, dat zal bijna niemand aandurven. Wat we in ieder geval wel met zekerheid durven opschrijven is dat de 1e klasse C een sterke afdeling is en dat niemand het cadeau zal krijgen. 

We beginnen dus tegen Nieuw-Lekkerland. Nooit eerder troffen de 1e elftallen elkaar in competitieverband. Het bij onze weten enige officiële treffen was in de beker, seizoen 2012/13. V.O.C. won toen met 1-6 op het Sportpark Excelsior van Nieuw-Lekkerland. Beide ploegen zullen bij de competitiestart natuurlijk absoluut niet willen verliezen en graag aan hun supporters laten zien dat een mooi seizoen in het verschiet ligt. Nieuw-Lekkerland wordt ongetwijfeld gesteund door hun altijd in grote getalen aanwezige fanatieke aanhang. Het zou dus, zoals altijd, heel mooi zijn als ook veel V.O.C.’ers het bescheiden ritje maken om de roodzwarten aan te moedigen. Om 15.00 trapt een van beide teams af.

De hoop is natuurlijk dat het mogelijk zal blijken om snel weer de stap omhoog te zetten, terug naar de 4de Divisie. Iets zinnigs zeggen over de kans daarop, dat zal bijna niemand aandurven. Wat wel volstrekt helder is: deze 1e klasse C is een buitengewoon sterke afdeling, waarin niemand een kampioenschap of periodetitel cadeau zal krijgen.

De nieuwe hoofdtrainer van V.O.C. 1 Jonathon Fairbairn blikt vooruit op de competitiestart en de rest van het seizoen en we leren hem direct wat beter kennen. Lees zijn verhaal na de foto. 

Jonathon Fairbairn wil met vernieuwde selectie én speelstijl snel terug naar 4e Divisie

“Dit is mijn zesde seizoen als coach. Mijn eerste seizoen was in Schotland, bij een Coldstream Football Club. In 2019 ben ik naar Nederland verhuisd, waar ik begon als trainer van het U17-team bij Excelsior Rotterdam en jeugdcoördinator bij Full Speed in Delft. Daar leerde ik spelers zoals Tim Zeller (afgelopen seizoen in V.O.C. 1, dit seizoen naar ASWH vertrokken) en Rida Arab (dit seizoen speler V.O.C. 1) kennen.”

“Vervolgens werd ik coach van het U17-team bij Excelsior op professioneel niveau. Daarna werd ik assistent bij V.O.C. 1, naast hoofdtrainer Mark Weel. Later ben ik doorgestroomd naar de U18 en U21 van Excelsior en dit seizoen ben ik dus hoofdtrainer van V.O.C. 1”

Klopp en Pochettino

“Als coach ben ik erg gericht op intensiteit, zowel tijdens wedstrijden als trainingen. Ik wil altijd energieke en betrokken spelers zien. Het is belangrijk dat de ze door een training gestimuleerd worden en het ze energie geeft. Daarnaast leg ik veel nadruk op een duidelijke tactiek, zowel met als zonder bal. We praten veel over startposities, de timing van bewegingen en het drukzetten. Ook hecht ik veel waarde aan het opbouwen van goede relaties met spelers, want dan voelen ze meer vertrouwen en toewijding als ze op het veld staan.”

“Ik haal inspiratie uit verschillende coaches, maar twee springen eruit: Jürgen Klopp en Mauricio Pochettino. De teams van Klopp spelen altijd met veel intensiteit en ik bewonder zijn agressieve, directe speelstijl. Pochettino is een ander rolmodel vanwege zijn flexibiliteit, zowel tussen als tijdens wedstrijden. Een goed voorbeeld is hoe hij de tactiek veranderde tijdens Ajax-Tottenham in 2019, de halve finale van Champions League. Zo leidde hij zijn team naar de finale.”

Unieke cultuur

“Toen V.O.C. me vroeg om Wayne Delgado dos Santos op te volgen, zag ik dat als mooie kans en de perfecte uitdaging. Ik had al een sterke band met de club, kende de spelers goed en ik ken de unieke clubcultuur van V.O.C. Bovendien werd de beslissing om mij aan te stellen al vroeg genomen, wat extra tijd gaf om rond te kijken naar spelers die ons wellicht zouden willen versterken, aangezien we in de zomer onze belangrijke aanvallers zagen vertrekken.”

“We hebben het team gelukkig inderdaad voorzien van nieuwe spelers met veel kwaliteit, met name in de aanval. Het vertrek van Bas van der Storm, Tim Zeller, Ruben Soares en Tom Kuil is opgevangen met de komst van Rida Aarab, Mert Dogrusoz, Jason Uiterloo, Gerwin Strijker en Zakaria Kanfaoui. Ik ben erg tevreden met deze nieuwe spelers, want ze zorgen voor concurrentie om de posities voorin. Dit is ook belangrijk omdat het de trainingen competitief houdt en iedereen dwingt om zijn hoogste niveau te laten zien.”

Terugkeren naar de vierde divisie

“Het was een lange voorbereiding, wat fijn is. De beker- en oefenwedstrijden hebben ons de kans gegeven om spelers minuten te laten maken en ons op tactische details te concentreren. Eerst was het lastig door de afwezigheid van de nodige spelers, maar in de afgelopen weken was de groep stabiel aanwezig en zo konden we aan details gaan werken. We zijn bezig met het inslijpen van een speelstijl die anders is dan de spelers gewend waren.”

“Mijn persoonlijke doel is om dit seizoen deze nieuwe speelstijl snel te implementeren en ik wil graag de intensiteit en het karakter waar ik van houd terugzien in de wedstrijden. Als coach ben je altijd aan het leren en verbeteren, zowel in hoe je het team leidt als hoe je reageert op situaties tijdens wedstrijden. Met de selectie hebben we enkele interne doelen gesteld, maar het belangrijkste is om zo snel mogelijk terug te keren naar de Vierde Divisie, na de ongelukkige degradatie van vorig seizoen.”

“Het is lastig om nu al te voorspellen wie de sterksten in de 1e klasse C zullen zijn, maar teams als Spijkenisse en Jodan Boys zijn op papier wellicht wel de favorieten. Onze focus ligt op onszelf. De eerste tegenstander is Nieuw-Lekkerland en die hebben we goed gescout. We weten dat het een hecht en strijdlustig team is. Maar onze aanpak blijft gewoon hetzelfde: we willen controle over de wedstrijd hebben, agressief drukzetten en op die manier de drie punten binnenhalen. De selectie is bijna volledig fit. Martijn de Vries ontbreekt helaas nog met een lichte hamstringblessure heeft. Sommige spelers zijn nog herstellende, maar over het algemeen is de selectie in goede vorm.”

Support V.O.C.!

“Ik wil de supporters oproepen om ons dit seizoen weer massaal te komen steunen. Het team waardeert het echt ontzettend wanneer er veel publiek aanwezig is en het kan een groot verschil maken. Op onze beurt zullen wij er alles aan doen om zo goed te presteren dat de hele club trots kan zijn op V.O.C. 1. Daar gaan we voor!”