Ode aan de V.O.C.-tosti

Straks even kijken naar het team van mijn broer. Ze spelen thuis. Kan me er nu al op verheugen, want het is lekker weer. 45 minuten kijken en dan in de rust….een V.O.C.-tosti!

Het is niet erg dat er geen patat is, want wij hebben dit fantastische product. Hoeveel er doorheen gaan op een gemiddelde zaterdagmiddag, kan ik u niet vertellen, maar geloof mij maar dat het er veel zijn.

Lekker, precies bruin genoeg met druipende kaas en (voor de liefhebben) ook wat ham ertussen.
Wanneer je een tijdje niet op V.O.C. bent geweest, mis je je maatjes…en de tosti.
Natuurlijk is hij thuis ook te maken, maar net als bij een heerlijke Rioja of Almdudler: Ergens anders smaakt hij toch minder lekker, want je mist het uitzicht over de velden en het (slappe) geouwehoer met je teamgenoten.

Ook de overseas hebben een warme band met deze lekkernij. In het commentaar van de ECL, vertelde één van de commentatoren dat de spanjaarden dan wel heerlijke empanada’s hebben, maar dat die onze V.O.C.-tosti niet overtreffen. Ook in onze familie is het een begrip.

Nu snel dit bericht plaatsen en…op naar V.O.C. Jammie!