Afgelopen zaterdag vond op V.O.C. weer het jaarlijkse kerstdiner van de voetbalselectie plaats. Dit diner is een mooie V.O.C-traditie, waar bestuur, staf en vooral de spelers en hun aanhang het gezellig en laat met elkaar maken op. Er schijnt soms zelfs een biertje of wijntje gedronken te worden. Een mooie traditie dus, maar wel eentje die de kans niet groter maakt dat spelers in de vorm van hun leven steken als ze de volgende dag een wedstrijd moeten spelen. Het kerstdiner is altijd op een zaterdagavond, en doordat V.O.C. sinds dit seizoen vrijwel alle wedstrijden op diezelfde dag speelt, kost het kerstdiner ons gelukkig geen punten meer. Het wil helaas natuurlijk nog niet zeggen dat deze wedstrijd nu automatisch gewonnen wordt. Dat bleek zaterdag, want het bezoekende RKAVV ging dankzij een 2-3 overwinning met de 3 punten aan de haal. 

RKAVV is een voor V.O.C. bekende tegenstander. In de afgelopen 10 jaar kwamen de clubs gedurende 4 seizoenen in dezelfde competitie uit. Van de wedstrijden in Rotterdam won V.O.C. er 1 en de laatste 3 keer werd het gelijk. Tijd voor een overwinning dus! Helaas werd het een wedstrijd waarin V.O.C. daar eigenlijk geen moment aanspraak op maakte. RKAVV was de iets betere partij in een saaie eerste helft, maar zette het lichte overwicht niet om in veel doelgevaar. Het bleef beperkt tot 2 schoten van afstand, die beiden naast gingen. Dat was nog altijd veel meer dan V.O.C. in aanvallend opzicht liet zien. Onder de lastige weersomstandigheden lukte het de roodzwarten maar amper om de bal langere tijd in de ploeg te houden en dus strandden veel pogingen tot een aanval al voor het vijandelijke doel goed en wel in zicht was. 

De tweede helft had al binnen een minuut meer spektakel gebracht dan de 45 minuten daarvoor, al had V.O.C. dat liever anders gezien. Het betrof namelijk een doelpunt van RKAVV, een simpele intikker na een voorzet van de flank, en zo moest V.O.C. in de achtervolging. Maar kan je nog echt van een achtervolging spreken als de marge 2 is? Dat was namelijk luttele minuten later al het geval. Zo kwam V.O.C., niet voor het eerst dit seizoen in een thuiswedstrijd, dramatisch de rust uit. Onlangs stond het tegen Westlandia ook binnen een paar minuten na rust 0-2, en ook DSO mocht direct na de hervatting al een keer een goal maken, de gelijkmaker in dat geval. We zijn er dus al 3 keer ingetuind, we gaan ervan uit dat we ons niet nog een keer aan deze steen gaan stoten… In dit geval lieten de goals ook zien waar het bij V.O.C. deze wedstrijd aan ontbrak. Er werden namelijk belangrijke duels verloren in de opmaat naar deze doelpunten en dat was symptomatisch voor hoe het tot dan toe was gegaan. Natuurlijk deed iedereen zoals altijd zijn best bij V.O.C., maar de echte gretigheid en energie die we bijvoorbeeld vorige week in de wedstrijd bij Smitshoek zagen, ontbrak tegen RKAVV. 

Na de 0-2 gebeurde er lange tijd niets, wat natuurlijk slecht nieuws was voor V.O.C, want de achterstand moest worden ingelopen. Nog slechter nieuws zou volgen, namelijk de 0-3 van RKAVV, na een goed uitgevoerde counter. Daarmee was het pleit een kwartier voor tijd wel beslecht, zou je denken. Maar vreemd genoeg was de 3de tegentreffer voor V.O.C. het signaal om eindelijk wat schroom van zich af te gooien. Of was het RKAVV dat het wat rustiger aan ging doen? Waarschijnlijk een combinatie van beiden. De 1-3 van Bas van der Storm bracht het geloof in ieder geval weer terug, met nog zeker een kwartier te spelen. Even later kreeg V.O.C. terecht een strafschop, nadat een speler van RKAVV de bal vol op de hand kreeg binnen de 16. Wouter van der Loo (dus niet Matthijs, zoals in de tweet staat) schoot hem onberispelijk binnen. 

Dat was in minuut 86 en een weergaloze comeback leek dus aanstaande. In het vervolg was V.O.C. wel dreigend, maar tot echt grote kansen kwam het niet meer. Ook niet in de vele minuten die de scheidsrechter van dienst (wij vermoeden gezien zijn stijl van fluiten dat Bas Nijhuis zijn voorbeeld is) nog optelde bij de 90. RKAVV mocht de punten meenemen en verdiende dat op basis van de hele wedstrijd zonder meer. V.O.C. werd te laat wakker en kwam bedrogen uit. De punten waren en zijn hard nodig en kunnen ook in dit soort wedstrijden echt wel worden binnengesleept, maar dan moet er een tandje bij, vooral in de eerste 5 minuten na de rust. 

Zoals dat hoort op V.O.C., mocht het de pret bij het kerstdiner natuurlijk niet drukken. Met de onderlinge sfeer en teamgeest zit het bij het team van Wayne Delgado dos Santos sowieso wel goed. En dat is ook uit sportief oogpunt van groot belang.

Voor de meeste teams is de winterstop aangebroken, maar nog niet voor V.O.C. Komende zaterdag staat de eerder afgelaste uitwedstrijd tegen Capelle op het programma. Bij winst maakt V.O.C. een sprongetje op de ranglijst, bij verlies blijft het staan op een voorlaatste plaats. Dat is overigens nog steeds een mogelijk vertekend lage positie, want we hebben ook nog een thuiswedstrijd tegen Heerjansdam tegoed. Die wordt pas in maart ingehaald, helaas. 

Voor de foto's die René van Ierschot van de wedstrijd maakte, klik op de foto hieronder.