De zaterdag is voor vrijwel alle wedstrijden dit seizoen de speeldag. Thuiswedstrijden beginnen standaard om 18.00 en dat brengt vandaag de dag meestal meer gezelligheid en sfeer met zich mee dan spelen op zondagmiddag. Of het dit keer ook zo'n fijne zaterdagavond is geworden, kan worden betwijfeld. De wedstrijd tegen Zwaluwen was namelijk binnen no-time in het voordeel van de Vlaardingers beslist en stond daarna vrijwel volledig in het teken van het beperken van de schade. Uiteindelijk stond er een voor V.O.C. toch wel ongekende uitslag op het wedstrijdformulier: 1-9

Eerst maar eens de opstelling. Door de afwezigheid van verdedigers Kas Dullemans, Jeroen Straetemans en Nico van Mechelen, vormde Joost van der Loo (normaal gesproken rechtsback) met Martijn de Vries het centrum van de verdediging. Aan de linkerkant stond Tom Wigmans en op rechts Livaï van Lienden. Op het middenveld ontbrak Wouter van der Loo. In de voorhoede kreeg Sebastiaan Quispel een basisplaats na zijn twee doelpunten van afgelopen zaterdag. Hoe pakte dit allemaal uit? Niet goed is de eenvoudige conclusie. 

Na twee minuten de kat uit de boom gekeken te hebben was het de eerste de beste aanval al raak voor Zwaluwen uit Vlaardingen, door onvoldoende in-/misgrijpen. Als dit al geen waarschuwing was voor de accuratesse van de Vlaardingse aanvallers,  kwam dit de volgende 8 minuten wel. Zonder noemenswaardige inspanning wandelde de koploper in de vierde divisie B binnen 10 minuten naar 0 – 3. Nog geen 4 minuten later werd ook nog eens 0 – 4. Ook Gerard Cox’ “3-0 achter niets aan de hand” kon al niet meer ingezet worden. 

Gelukkig namen de ‘senior-spelers’ het initiatief om het moreel op te peppen en dit leidde tot beter spel en zelfs de nodige kansen. Helaas niet tot een zo gewenst doelpunt zodat de tweede helft in ieder geval met enige moed gespeeld zou kunnen worden. Sterker nog: vlak voor rust was Zwaluwen nog maar eens uiterst effectief en scoorde 0 – 5

De tweede helft deed V.O.C. veel beter mee, mede dankzij het inbrengen van Hidde Bekke en Derek Tempelman. Deze jeugdspelers grepen nadrukkelijk de kans om te laten zien wat zij in huis hadden. Het fraaiste was de combinatie van Derek en Nito, die het doelpunt van Sebastiaan Quispel inleidde. Uiteindelijk kreeg Zwaluwen nog 5 kansen waarvan ze er 4 benutten. Het was kortom een ongekend lesje in effectiviteit, met een pijnlijke uitslag tot gevolg.

V.O.C. heeft de afgelopen jaren hard gestreden om in de vierde divisie te komen en vooral om er vervolgens te blijven, zodat we dit seizoen wedstrijden spelen tegen regionale en aansprekende tegenstanders. Om dit ook de moeite waard te laten zijn, moet er gespeeld worden met de intensiteit die bij dit hogere niveau hoort. De genadeloosheid waarmee Zwaluwen het gebrek hieraan afstrafte, is een goede waarschuwing. Beter dat dit aan het begin van het seizoen gebeurt, want nu kunnen de bakens nog tijdig verzet worden. Dat V.O.C. het ook tegenstanders die op papier beter zijn moeilijk kan maken, hebben wij de afgelopen seizoenen vaak genoeg kunnen zien. Ook toen ging het meestal pas later in het seizoen beter draaien. Daar moeten spelers en supporters zich aan vasthouden. 

Volgende week uit tegen ASWH in Hendrik Ido Ambacht, aanvang 15.00. Juist nu kunnen onze mannen alle steun gebruiken.

Doelpunt V.O.C.: Sebastiaan Quispel

Opstelling: Andu Blokland, Livaï van Lienden (Hidde Bekke), Joost van der Loo, Martijn de Vries (Derek Tempelman), Tom Wigmans (Max Appelmans), Yannick Koevermans (Sebastiaan Poggio), Nito Sequeira, Tom Kuil, Bas van der Storm, Sebastiaan Quispel, Tim Zeller (Matthijs van der Bos)