Als je V.O.C. zegt, zeg je familie. Deze keer doel ik hierbij niet op de “zaterdagfamilies” waarnaar een gerenommeerd automerk verwijst, maar die echte. Die van vlees en bloed. Daar heb je er op V.O.C erg veel van. Tot de cricketscène treed je niet snel toe, zonder dat één van je familieleden je is voor gegaan en goed voorbeeld doet goed volgen. Zelfs nadat ik al de nodige jaren op V.O.C rondhuppel, ontdek ik nieuwe familieverbanden.
Het allermooiste vind ik, dat het niet alleen de families van weleer zijn, zoals Van Ierschot, Van Everdingen, Roldaan, Kok, De Groot, Bannink etc., maar dat er ook nieuwe clans ontstaan.
Dat je er bijvoorbeeld achter komt, dat gastheren Wisse en Olivier zoons zijn van mijn mede redactieleden. Dat één van deze heren ook zussen heeft die op V.O.C spelen, zijn moeder ken je via… Nou ja, je snapt het idee. It’s a small world after all.
Het allerleuks is ook om af en toe als ouder en kind, of familie in het algemeen, bij elkaar in het veld te staan. De cricketers hebben een kleine aanzet genomen in T10’s of onderlinge wedstrijden, waarbij (soms noodgedwongen) ineens vele gezinsleden meededen. Zo was mijn neef Martijn goed vertegenwoordigd met zijn Sparrius-invulling. Ook de familie Janmaat was goed vertegenwoordigd.
Toevallig was deze wedstrijd op vaderdag, maar ik zou me kunnen voorstellen om er een terugkerend evenement van te maken. Een goede manier om je familie eens van een andere kant te zien.
Bij de voetbaljeugd bestaat de traditie om het seizoen af te sluiten met het ouder-kind tournooi. Van elk deelnemend kind, is één van zijn/haar ouders het slachtoffer om mee te doen met deze bloedstollende competitie. De een doet dit vol passie en enthousiasme, de ander met frisse tegenzin. Echter, achteraf kan er altijd met enthousiasme worden teruggekeken op de wedstrijd.
Gisteren was het weer zo ver. Hordes ouders en hun kinderen verzamelden zich op ons mooie V.O.C-terrein. Destijds waren het traditiegetrouw de vaders. Gelukkig is ook hier een kentering gaande. Het aantal deelnemende moeders stijgt gestaag. Hulde!
Fantastisch was het wederom om te zien dat het, meestal door de vaders, érg serieus werd genomen. Echter, heeft de jeugd de toekomst en mij is ter oren gekomen dat zij vaak hebben gewonnen. V.O.C1: Beware, jullie opvolgers zitten je op de hielen!
Na deze inspanningen, werd het geheel afgesloten met een BBQ door Mies an Plas. Als niet-deelnemer was ik jaloers op de heerlijke geuren die van de BBQ kwamen, dus ik ga er van uit dat het lekker was. Helaas gooide her weer een beetje roet in het eten, maar het clubhuis en het Pavillion boden uitkomst.
Voor de voetballers: Een hele fijne zomer toegewenst! Kom ook gezellig een keertje langs V.O.C in de tijd dat je niet speelt. Het is heerlijk om een cricketwedstrijd van de zijlijn te bekijken, in het gras of vanaf het balkon. Wie weet word je wel aangestoken door het cricket-virus. En we weten allemaal waar dat toe leidt…al is dat een verhaal voor de volgende keer.
Loeke Bannink
